İlk çakılan ders.. Sabahın 8'inden itibaren dolan anfi. O bir Boğaziçi fenomeni : Ercüment Ortaçgil, Bülent Ortaçgil'in, nev-i fazlasıyla şahsına münhasır kardeşi. Bir hocayla yaptığım ilk ve son röportajın nesnesi. Kalbimizde her zaman ayrı bir yerin olacak. 'Ortaçgil' dendiğinde, hep beraber gülümseyip aynı duyguyla dolacağız, hangi zamanda, yerde ve mekanda olursak olalım.
Make-up'ına girip 15'imiz birden "0" aldığımızda bile, bize çok şey öğrettin.
O yüzden başlarken; dolu anfiye girip en öne sandalye attığımız, beyaz peynirli tost-çay ile kahvaltı ettiğimiz günlerin hatırına, reverans yapıyoruz...
No comments:
Post a Comment